Jak zwiedzać Wrocław

Metod zwiedzania nowego miasta jest wiele, każda dobra i skuteczna, pod warunkiem, że nam odpowiada. Wrocław nie różni się pod tym względem od innych miast europejskich.

Pierwsza metoda - dla niezależnych. Kupujemy przewodnik, który chowamy następnie do plecaka i wyciągamy w strategicznych miejscach, porównując zdjęcia ze stanem faktycznym, czyli rzeczywistym wyglądem zabytków. Metoda ta jest dobra dla cierpliwych, a najlepsza dla skrupulatnych. Jeśli poczytamy sobie przewodnik na dobranoc, następnego dnia możemy szpanować wyrywkową wiedzą przed sobą i kompanami podróży, rzucając od niechcenia przypadkowe daty i fakty. Ale minus tej metody jest taki, że przegapimy życie nocne, o którym zresztą nasz przewodnik ledwo wspomni. Plus - następnego dnia jesteśmy wyspani i nie mamy kaca.

Co innego, gdy mamy pod ręką hit nowoczesnego turysty, urządzonko PDA, które samo czyta nam informacje na temat pomnika przed którym stoimy. Tu wystarczy, żeby nam się chciało posłuchać.

Druga metoda - na lenia. Idziemy do Centrum grupą, wynajmujemy dorożkę lub meleksa i wozimy się po mieście słuchając nagranych informacji, pozwalając lekkiej bryzie rozwiewać nam włosy oraz, a niech mu tam, deszczowi kropić do woli. Metoda ta pozwala nam zachować cenną energię na zwiedzanie muzeów i wchodzenie na wieże kościołów, albo na wieczorny wypad do miasta. Resztę czasu możemy poświęcić na bliższe oględziny jednej z kamieniczek w Rynku z perspektywy krzesła w knajpianym ogródku.

Następna metoda - przewodnik z krwi i kości. Przewodników w mieście nie brak, mamy wybór wieku, płci, stopnia zaangażowania i czasu, na jaki chcemy go zaprosić do swojego towarzystwa. Można go znaleźć przez przypadek, podkupić innej wycieczce (nie polecamy, bo ktoś może później nam też takiego podkupić), zgłosić się do informacji turystycznej lub znaleźć w internecie. Dzięki niemu możemy słuchać i podziwiać jednocześnie, nie rozpraszając uwagi między zdjęcia, tekst i zabytek we własnej osobie. Dobry przewodnik pokaże nam wszystko, co zechcemy, znajdzie wtyki, żeby otworzyć zamknięte drzwi, a wieczorem pokaże, na co stać mieszkańców po zmroku.

Można oczywiście przyjechać, napić się piwa i wrócić lub spędzić cały weekend w hotelowym pokoju. Metoda zwiedzania zależy w końcu od naszych potrzeb i inwencji twórczej.